วัดสำโรงชัย

ประวัติ วัดสำโรงชัย

วัดสำโรงชัย ตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๔ เดิมมีนามว่า “วัดเสาธงชัย” เมื่อคราวหมู่บ้านถูกไฟไหม้ แต่วัดปลอดภัยจากอัคคีภัย ต่อมาได้ย้ายเสนาสนะมาจัดสร้างขึ้นใหม่ ณ ที่ตั้งปัจจุบันได้ขนานนามตามชื่อหมู่บ้านว่า “วัดสำโรงชัย” ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๔ เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๔๐ เมตร ยาว 60 เมตร  การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน คือ พระอธิการสายชล มหาวิริโย 

สังกัดคณะสงฆ์มหานิกายที่ดินที่ตั้งวัดมีเนื้อที่ ๑๑ ไร่โฉนดที่ดินเลขที่ ๕๕๗ มีที่ธรณีสงฆ์จำนวน ๑ แปลงเนื้อที่ ๑๗ ไร่ ธรณีสงฆ์จำนวน ๑ แปลงเนื้อที่ ๑๗ ไร่   อาคารเสนาสนะประกอบด้วย  อุโบสถ กว้าง ๖ เมตร ยาว ๑๘ เมตร  ศาลาการเปรียญ กว้าง ๒๒ เมตร ยาว ๓๑ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๒ เป็นอาคารไม้ ทรงไทย  หอสวดมนต์ กว้าง ๑๕ เมตร ยาว ๓๒ เมตร เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก  กุฏิสงฆ์ จำนวน ๗ หลัง เป็นอาคารไม้ ๓ หลัง เป็นอาคารครึ่งตึกครึ่งไม้ ๒ หลัง เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ๒ หลัง  ศาลาบำเพ็ญกุศล จำนวน ๑ หลัง สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๓ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กนอกจากนี้มี ฌาปนสถาน ๑ หลัง หอระฆัง ๑ หลัง   

เจ้าอาวาส วัดสำโรงชัย

พระอธิการสายชล มหาวิริโย

วัตถุมงคล วัดสำโรงชัย

มีพระประธานประจำอุโบสถ ปางมารวิชัย ขนาดหน้าตักกว้าง ๖๓ นิ้ว สูง ๑๐๓ นิ้ว สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๗ พระประธานประจำศาลาการเปรียญ ปางมารวิชัย ขนาดหน้าตักกว้าง ๓๙ นิ้ว                 สูง ๕๙ นิ้ว สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๗ 

ที่อยู่ วัดสำโรงชัย

A: ่เลขที่ ๑ หมู่ที่ ๓ ตำบลสำโรงชัยอำเภอไพศาลีจังหวัดนครสวรรค์
T: ๐๔ ๖๗๖๕ ๒๔๙๔